ارلیشیا

ارلیشیا (Ehrlichiosis) یک بیماری باکتریایی است که سگ‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد و توسط باکتری‌های جنس Ehrlichia ایجاد می‌شود. این بیماری عمدتاً توسط کنه‌ها منتقل می‌شود و می‌تواند در صورت عدم درمان به عوارض جدی و حتی مرگ منجر شود. ارلیشیا می‌تواند انواع مختلفی داشته باشد که در سگ‌ها شایع‌ترین آن‌ها Ehrlichia canis است که باعث ارلیشیوز مونوسیتیک می‌شود.

—

ویژگی‌های بیماری:

1. عامل بیماری‌زا:

Ehrlichia canis (شایع‌ترین نوع در سگ‌ها).

دیگر انواع مانند Ehrlichia ewingii و Ehrlichia chaffeensis می‌توانند سگ‌ها و سایر حیوانات را تحت تاثیر قرار دهند.

2. میزبان‌ها:

سگ‌ها (میزبان اصلی).

کنه‌ها، به ویژه کنه‌های نرم از جمله کنه‌های Rhipicephalus sanguineus (کنه قهوه‌ای سگ)، ناقلین اصلی باکتری هستند.

3. انتقال:

انتقال باکتری از طریق گزش کنه آلوده به سگ انجام می‌شود.

در موارد نادر، می‌تواند از طریق انتقال خون یا مادر به توله‌ها نیز رخ دهد.

—

مراحل بیماری:

1. مرحله حاد:

این مرحله معمولاً دو تا سه هفته پس از گزش کنه رخ می‌دهد.

علائم بالینی: تب، بی‌حالی، از دست دادن اشتها، لنگش، تورم غدد لنفاوی، خونریزی و خون‌ریزی‌های زیرپوستی.

2. مرحله زیربالینی (نهفته):

در این مرحله ممکن است علائم کاهش یابند یا کاملاً ناپدید شوند، اما باکتری در بدن همچنان حضور دارد.

سگ‌ها در این مرحله می‌توانند ناقلین بیماری باشند.

3. مرحله مزمن:

اگر بیماری درمان نشود، می‌تواند به مرحله مزمن تبدیل شود و علائمی مانند اختلالات خونی (کم‌خونی، کم‌تعداد شدن پلاکت‌ها)، مشکلات کلیوی، و نارسایی قلبی را به دنبال داشته باشد.

علائم مزمن: لاغری شدید، درد مفاصل، مشکلات تنفسی، و نارسایی اعضای داخلی.

—

علائم بیماری:

علائم عمومی:

تب، بی‌حالی، ضعف، کاهش اشتها، از دست دادن وزن.

مشکلات خونی:

کم‌خونی، کاهش تعداد پلاکت‌ها، خون‌ریزی و کبودی.

علائم دیگر:

لنگش، تورم مفاصل، افزایش اندازه غدد لنفاوی، و مشکلات تنفسی.

علائم مزمن:

نارسایی کلیوی، مشکلات قلبی، و اختلالات عصبی.

—

تشخیص:

1. بررسی علائم بالینی:

تاریخچه زندگی سگ و تماس با کنه‌ها.

2. آزمایش‌های تشخیصی:

آزمایش خون:

بررسی تعداد سلول‌های خونی و وجود تغییرات در سطح پلاکت‌ها.

آزمون PCR:

برای شناسایی DNA باکتری در خون سگ.

آزمایش سرولوژی:

برای شناسایی آنتی‌بادی‌های تولید شده علیه باکتری.

آماده‌سازی لام خون:

بررسی میکروسکوپی برای شناسایی باکتری‌های درون گلبول‌های سفید.

—

درمان:

1. داروهای ضدباکتریال:

دوز استاندارد داکسی‌سایکلین (Antibiotic) برای درمان ارلیشیا در سگ‌ها. معمولاً برای چند هفته تجویز می‌شود.

کلاس‌های دیگر آنتی‌بیوتیک‌ها: مانند ایمیدوکسی‌کلورید ممکن است در برخی موارد استفاده شوند.

2. درمان حمایتی:

مایعات درمانی برای جلوگیری از کم‌آبی.

داروهای ضدالتهاب برای کاهش التهاب.

مکمل‌ها و تغذیه مناسب برای تقویت سیستم ایمنی.

—

پیشگیری:

1. مبارزه با کنه‌ها:

استفاده از داروهای ضدکنه، اسپری‌ها و گلوگاه‌های ضدکنه برای پیشگیری از گزش کنه‌ها.

بررسی مرتب بدن سگ‌ها و حذف کنه‌های موجود.

2. مدیریت محیطی:

کاهش مناطق مناسب برای زندگی کنه‌ها در محیط سگ.

تمیز نگه داشتن محیط زندگی سگ و باغ‌ها.

3. واکسیناسیون:

در حال حاضر، واکسیناسیونی برای ارلیشیا در سگ‌ها به صورت گسترده در دسترس نیست، اما کنترل و پیشگیری از گزش کنه‌ها بسیار اهمیت دارد.

—

پیش‌آگهی:

درمان زودهنگام:

در صورت تشخیص و درمان به موقع، پیش‌آگهی برای سگ‌ها خوب است.

درمان دیرهنگام یا عدم درمان:

ممکن است به مرحله مزمن و مشکلات جدی سلامتی منجر شود که می‌تواند به نارسایی اعضای داخلی و مرگ سگ منجر شود.

—

نکات کلیدی:

ارلیشیا یک بیماری جدی است که می‌تواند مشکلات جدی برای سگ‌ها ایجاد کند، اما با تشخیص و درمان به موقع، احتمال بهبودی وجود دارد.

پیشگیری از گزش کنه‌ها و مراقبت‌های بهداشتی منظم می‌تواند از ابتلا به این بیماری جلوگیری کند.