پنلوکوپنی گربه‌ها

پنلوکوپنی گربه‌ها (Feline Panleukopenia) که به دیستمپر گربه‌ها نیز معروف است، یک بیماری ویروسی شدید و مسری است که توسط ویروس پنلوکوپنی گربه‌ها (Feline Panleukopenia Virus یا FPV) ایجاد می‌شود. این ویروس که متعلق به خانواده پاروویروس‌ها است، به‌ویژه در گربه‌های جوان و واکسینه‌نشده می‌تواند بسیار کشنده باشد.

—

ویژگی‌های کلی پنلوکوپنی:

1. عامل بیماری‌زا:

ویروس پنلوکوپنی، یک پاروویروس کوچک و بسیار مقاوم است که می‌تواند در محیط برای مدت طولانی زنده بماند.

توانایی بالایی در آلوده کردن سلول‌های در حال تقسیم سریع دارد (مانند سلول‌های روده، مغز استخوان و جنین).

2. میزبان‌ها:

گربه‌ها، به‌ویژه توله‌گربه‌ها (2 تا 6 ماهگی) در معرض خطر بیشتری هستند.

سایر گربه‌سانان و حتی برخی پستانداران کوچک نیز ممکن است آلوده شوند.

3. مقاومت ویروس:

در برابر ضدعفونی‌کننده‌های معمول مقاوم است و می‌تواند برای مدت طولانی در محیط زنده بماند.

—

روش‌های انتقال:

1. تماس مستقیم:

از طریق تماس با گربه‌های آلوده یا ترشحات بدن (مدفوع، ادرار، بزاق و ترشحات بینی).

2. تماس غیرمستقیم:

از طریق ظروف غذا، آب، کفش، لباس یا سطوح آلوده.

3. انتقال عمودی:

از مادر آلوده به جنین در دوران بارداری.

4. دوره کمون:

معمولاً 2 تا 7 روز.

—

علائم بیماری:

علائم پنلوکوپنی به شدت عفونت و سن گربه بستگی دارد.

1. علائم عمومی:

تب بالا (40-41 درجه سانتی‌گراد)

بی‌حالی و کاهش اشتها

کاهش شدید وزن

کم‌آبی بدن (خشکی پوست و فرورفتگی چشم‌ها)

2. علائم گوارشی:

استفراغ

اسهال (معمولاً خونی یا بدبو)

درد شکمی

3. علائم عصبی:

در گربه‌های آلوده جنینی یا تازه متولدشده، ممکن است ناهنجاری‌های عصبی مانند لرزش سر و بدن مشاهده شود.

4. کاهش سلول‌های خونی (لکوپنی):

کاهش شدید گلبول‌های سفید، که باعث ضعف سیستم ایمنی می‌شود و گربه را مستعد عفونت‌های ثانویه می‌کند.

—

عوارض بیماری:

عفونت‌های ثانویه:

به دلیل ضعف سیستم ایمنی.

عوارض جنینی:

در صورت آلودگی در دوران بارداری، ممکن است منجر به مرگ جنین یا نقص در سیستم عصبی (مانند هیپوپلازی مخچه) شود.

مرگ در موارد شدید، به‌ویژه در گربه‌های جوان.

—

تشخیص:

1. بررسی علائم بالینی:

علائم عمومی همراه با سابقه واکسینه نشدن.

2. آزمایش‌های تشخیصی:

آزمایش خون:

کاهش شدید گلبول‌های سفید خون (لکوپنی).

تست‌های سریع آنتی‌ژن:

برای شناسایی ویروس در مدفوع.

PCR برای تشخیص DNA ویروس.

—

درمان:

هیچ درمان خاصی برای از بین بردن ویروس وجود ندارد. درمان حمایتی برای کاهش علائم و پیشگیری از عفونت‌های ثانویه ضروری است:

1. مایعات درمانی:

برای جبران کم‌آبی و اختلالات الکترولیتی.

2. آنتی‌بیوتیک‌ها:

برای پیشگیری یا درمان عفونت‌های ثانویه باکتریایی.

3. داروهای ضدتهوع:

برای کنترل استفراغ.

4. تغذیه حمایتی:

در صورت توانایی تغذیه از طریق دهان، غذای نرم و مقوی تجویز می‌شود.

5. ایمونوگلوبولین‌ها:

در مواردی ممکن است استفاده شود تا پاسخ ایمنی تقویت شود.

—

پیشگیری:

1. واکسیناسیون:

واکسیناسیون مؤثرترین روش پیشگیری است.

توله‌گربه‌ها باید اولین واکسن را در سن 6-8 هفتگی دریافت کنند و تا 16 هفتگی تقویت‌کننده‌ها ادامه پیدا کنند.

واکسیناسیون یادآور سالانه ضروری است.

2. رعایت بهداشت:

تمیز نگه‌داشتن ظروف غذا و آب.

ضدعفونی محیط با مواد ضدعفونی‌کننده قوی مانند هیپوکلریت سدیم (وایتکس).

3. قرنطینه:

گربه‌های مشکوک به بیماری باید از دیگر گربه‌ها جدا شوند.

—

پیش‌آگهی:

گربه‌های جوان و واکسینه‌نشده بیشترین خطر مرگ را دارند.

گربه‌هایی که درمان حمایتی کافی دریافت کنند، شانس بهبودی بهتری دارند.

—

نکات کلیدی:

پنلوکوپنی گربه‌ها یک بیماری جدی و کشنده است، اما به‌راحتی با واکسیناسیون و رعایت بهداشت قابل پیشگیری است.

هرگونه علائم مشکوک، به‌ویژه در توله‌گربه‌ها، نیاز به مراجعه فوری به دامپزشک دارد.