بیماری گربه ها

Felv یا ویروس لوسمی گربه‌ها

Felv (Feline Leukemia Virus) یا ویروس لوسمی گربه‌ها، یک بیماری ویروسی مزمن است که سیستم ایمنی گربه‌ها را تضعیف کرده و می‌تواند منجر به سرطان (لوسمی)، عفونت‌های ثانویه و بیماری‌های مزمن شود. این ویروس به خانواده رتروویروس‌ها (Retroviridae) تعلق دارد و مشابه ویروس نقص ایمنی گربه‌ها (FIV) عمل می‌کند، اما مسیر بیماری و عوارض آن متفاوت است.

ویژگی‌های Felv:

1. عامل بیماری‌زا:

ویروس لوسمی گربه‌ها (Felv)، که با تاثیر بر گلبول‌های سفید و مغز استخوان، سیستم ایمنی را تضعیف می‌کند و باعث تولید غیرطبیعی سلول‌ها می‌شود.

 

2. میزبان‌ها:

گربه‌های خانگی و وحشی (Felis catus).

گربه‌های جوان (زیر 2 سال) و گربه‌های با سیستم ایمنی ضعیف بیشتر در معرض خطر هستند.

 

3. انتقال:

تماس مستقیم:

از طریق بزاق (لیسیدن، نیش زدن، نظافت مشترک).

از مادر به جنین:

انتقال از طریق رحم یا شیر آلوده.

مواد مشترک:

استفاده از ظروف غذا و آب یا جعبه خاک مشترک.

 

 

مراحل عفونت Felv:

1. عفونت اولیه:

پس از ورود ویروس به بدن، گربه ممکن است علائم خفیف یا موقتی نشان دهد (مانند تب، کاهش اشتها).

 

2. عفونت پایدار (پیشرفته):

ویروس به مغز استخوان و سیستم ایمنی حمله می‌کند.

در این مرحله، گربه به ویروس به‌طور دائمی آلوده می‌شود.

 

3. فاز بالینی:

علائم جدی مانند لوسمی، کم‌خونی یا عفونت‌های مکرر ظاهر می‌شود.

 

 

علائم بیماری:

1. علائم عمومی:

ضعف و بی‌حالی

کاهش وزن

تب‌های مکرر

بی‌اشتهایی

2. مشکلات خون:

کم‌خونی شدید

رنگ‌پریدگی لثه‌ها و زبان

3. عفونت‌های مکرر:

عفونت‌های تنفسی، پوستی یا دستگاه گوارش

عفونت‌های دهانی و لثه‌ای

4. سرطان و تومورها:

لوسمی (سرطان خون)

لنفوم (تومورهای غدد لنفاوی یا اندام‌های داخلی)

5. علائم عصبی:

تشنج

تغییرات رفتاری

ضعف عضلانی

 

تشخیص:

1. آزمایش خون:

ELISA:

برای شناسایی آنتی‌ژن ویروس Felv.

IFA (Immunofluorescence Assay):

برای تایید عفونت پایدار.

 

2. آزمایش‌های مکمل:

شمارش کامل خون (CBC) برای بررسی کم‌خونی یا سایر ناهنجاری‌ها.

آزمایش PCR برای شناسایی DNA ویروس.

 

 

درمان:

Felv درمان قطعی ندارد، اما می‌توان علائم بیماری را مدیریت کرده و کیفیت زندگی گربه را بهبود بخشید:

1. درمان حمایتی:

استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها برای کنترل عفونت‌های ثانویه.

مایعات درمانی برای جبران کم‌آبی.

تغذیه مناسب و رژیم‌های غنی از ویتامین و مواد معدنی.

2. داروهای ضدویروس:

برخی داروهای ضدویروسی (مانند Interferon-alpha) ممکن است در کاهش بار ویروسی مؤثر باشند.

3. کنترل سرطان:

درمان‌های شیمی‌درمانی یا جراحی برای تومورهای مرتبط با Felv.

4. مراقبت در خانه:

نگهداری گربه در محیط داخلی برای جلوگیری از تماس با سایر عفونت‌ها.

کنترل استرس و ایجاد محیطی آرام برای گربه.

 

پیشگیری:

1. واکسیناسیون:

واکسن Felv موجود است و می‌تواند از ابتلا به بیماری جلوگیری کند، اما باید قبل از واکسیناسیون، گربه تست شود.

 

2. جلوگیری از تماس با گربه‌های آلوده:

گربه‌های آلوده باید جدا از گربه‌های سالم نگهداری شوند.

 

3. بهداشت محیطی:

تمیز نگه‌داشتن ظروف غذا و آب، و جعبه خاک.

 

4. عقیم‌سازی:

کاهش رفتارهای تهاجمی و انتقال بیماری از طریق نیش.

 

 

پیش‌آگهی:

گربه‌های آلوده به Felv در مراحل اولیه ممکن است برای مدت طولانی بدون علائم باقی بمانند.

در صورت بروز علائم بالینی، پیش‌آگهی ضعیف است و گربه معمولاً طی 2 تا 3 سال از زمان تشخیص از بین می‌رود.

مراقبت مناسب می‌تواند طول عمر و کیفیت زندگی گربه را افزایش دهد.

 

نکات کلیدی:

Felv یک بیماری جدی و کشنده است که نیاز به تشخیص زودهنگام و مراقبت دارد.

گربه‌های آلوده باید تحت نظارت مداوم دامپزشک باشند.

با واکسیناسیون و مدیریت بهداشت محیطی، می‌توان از انتقال بیماری جلوگیری کرد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *